De laatste week

De laatste week hebben we niet veel bijzonders beleefd. Er zijn namelijk steeds minder camping gasten en soms hebben we zelfs maar 0 kinderen! Soms slaat de verveling toe als we moeten wachten op geen kinderen. Gelukkig blijven de avond activiteiten wel druk bezocht. Linda fietst inmiddels om de dag naar de supermarkt, om meloen te halen. Dat is best bijzonder, aangezien ze nooit meloen at! Linda is inmiddels helemaal van haar buikkrampen af, jeej! Eindelijk na 5 weken.... Kristel mag helaas nog niet mee juichen.. Wat duurt dat lang zeg!

De laatste dag op de camping hebben we afscheid van iedereen genomen. We wilden helemaal nog niet naar huis. Het is hier veel te leuk! Gelukkig staan er nog twee dagen budapest op de planning. Eenmaal in Budapest aangekomen namen we de tram richting de grote markthal. Daar zijn we opgelicht! Gelukkig maar voor weinig geld. Bij de kaartautomaat werden we namelijk hartstikke lief geholpen door een Hongaar. We hoefden haar hulp niet en toen liep ze weg. Wij kochten twee kaartjes maar we kregen geen wisselgeld! Nouja, dan maar geen wisselgeld... dachten we.. dus liepen we weg. En jahoor.. toen we wegliepen ging dat vrouwtje dus naar de automaat, ze deed iets, en haalde ons wisselgeld eruit. Grr... waarom bestaan die mensen ook! Gelukkig was het maar €1,-. We zijn we naar de grote markthal gegaan en hebben we wat souvenirs gekocht. In de avond een heerlijke wandeling langs de Donau gemaakt richting de studentenkroeg. Als je dan in Budapest bent, moet je natuurlijk ook een keertje uit. In de kroeg kregen we in ieder geval voldoende aandacht van de Hongaarse jongens. En ze dachten gezellig met ons te kunnen dansen en praten.. Maarja.. zij spreken natuurlijk geen Engels! Dus ze waren ook gauw weer weg toen ze merkten dat wij geen Hongaars spraken. Rond half 1 gingen wij weer richting het hotel. Dat ging niet helemaal goed.. Het busnummer was anders maar de eindbestemming die op de bus stond hetzelfde.. Dus we dachten: we vragen het gewoon aan de buschauffeur. Toen we de halte aan de buschauffeur lieten zien zei hij dat we in de juiste bus zaten. Dus kaartje gekocht en wachten op de halte.. Die kwam maar niet!! Uiteindelijk waren we de laatste in de bus en kwamen we op de eindbestemming van de bus uit. Pff wat een drama midden in de nacht met een buschauffeur die bijna geen Engels spreekt. We moesten eruit en hebben daar gelukkig de juiste bus gevonden. Uiteindelijk waren we rond half 3 pas in ons pension.

De volgende dag gingen we eerst even winkelen in een shopping hall en daarna richting Margareth Island. Dat is een eiland midden op de Donau en daar was een buitenzwembad. Het was die dag weer rond de 30 graden dus dat is heerlijk vertoeven in het zwembad. Door onze korte nacht waren we behoorlijk moe. Dus Kristel lag ook lekker te slapen naast het zwembad. Toen nog even uit eten en daarna de laatste spullen ingepakt. Morgen op naar huis!:( Jammer hoor!
Vandaag is het dan zover.. op naar huis! We willen nog niet naar huis. Voor de vlucht nog even kijken naar de mooie heldere blauwe lucht en felle zon, dat zal in Nederland wel anders zijn was onze gedachten, haha! Onze vlucht had helaas iets vertraging, maarja niets aan te doen. Omdat de automatische piloot het niet deed moest de piloot zelf vliegen en lager vliegen. Dat ging samen met nog meer turbulentie. Dat was niet wat Linda gehoopt had! Gelukkig zijn we veilig in Rotterdam geland. Daar stonden de ouders van Kristel om ons op te halen. Op naar huis!

Dit was onze laatste blog. Al met al hebben wij een super leuke zomervakantie gehad. We zijn blij dat we hiervoor gekozen hebben. Wat een lieve mensen hebben we ontmoet en een geweldige tijd gehad. Een tijd om nooit meer te vergeten!!